I. уара́ ср. тж. уа I
1.
1) мест. личн. полн. ф. 2 л. ед. ч. класса мужнин ты;
уара ауаъа уцушзапI?наверное, ты туда пойдёшь?
йацы уара упны угьаъамызтIвчера тебя не было дома
уара уаъамкIвабез тебя, в твоё отсутствие
уара уаламкIвабез тебя, без твоего участия
уара уахькIьала
а) от тебя
б) в втою сторону
уара уыхъазла
а) для тебя, ради тебя
б) за тебя; про тебя
са уара акнига уыстуаштIя дам тебе книгу
са уара суыццуштIя пойду с тобой
уара уыхъазла закIы рхIвуно тебе что-то говорили
уара упашвхIапри тебе, в твоём присутствии
ари уара уакIвма йызгIвыз?это написано тобой?
уара уыхъазла днашылуаштIон зайдёт за тобой
уара уазыразтапо-твоему, согласно твоему желанию
уызлу йырхъарцIауа ахъылпа уаргьи йухъацIапосл. и ты носи такую шапку, какую носят все